- வராஹி மாலை
- இருகுழை கோமளம் தாள் புஷ்பராகம் இரண்டுகண்ணும்
- குருமணி நீலம் கை கோமேதகம் நகம் கூர்வயிரம்
- திருநகை முத்துக் கனிவாய் பவளம் சிறந்தவல்லி
- மரகத நாமம் திருமேனியும் பச்சை மாணிக்கமே.
- தோராத வட்டம் முக்கோணம் ஷட்கோணம் துலங்கு வட்டத்து
- ஈராறிதழிட்டு ரீங்காரம் உள்ளிட் டது நடுவே
- ஆராதனைசெய்து அருச்சித்துப் பூஜித்தடிபணிந்தால்
- வாராதிராள் அல்ல வோலை ஞான வாராஹியுமே.
- மெய்ச்சிறந்தாற் பணியார் மனம் காயம் மிகவெகுண்டு
- கைச்சிரத் தேந்திப் புலால்நிணம் நாறக் கடித்துதறி
- வச்சிரத் தந்த முகப்பணியாற் குத்து வாய்கடித்துப்
- பச்சிரத்தம்குடிப்பாளே வாராஹி பகைஞரையே.
- படிக்கும் பெரும்புகழ்ப் பஞ்சமி அன்பர் பகைஞர்தமை
- அடிக்கும் இரும்புத் தடிகொண்டு பேய்கள் அவர்குருதி
- குடிக்கும் குடர்கொண்டு தோள்மாலை இட்டுக் குலாவிமன்றில்
- நடிக்கும் வாராஹி பதினா லுலகம் நடுங்கிடவே.
- நடுங்கா வகைஅன்பர் நெஞ்சினிற் புக்கவர் நண்ணலரைக்
- கொடும்காளி உண்ணக் கொடுக்கும் குருதிகள் கொப்பளித் திட்
- டிடும்பாராக் கொங்கையின் மீதே இரத்தத் திலகம்இடும்
- தொடும்கார் மனோன்மணி வாராஹி நீலி தொழில் இதுவே.
- வேய்க்குலம் அன்னதிந்தோனால் வாராஹிதன் மெய்யன்பரை
- நோய்க்குலம் என்ன இடும்பு செய்வார்தல நொய்தழித்துப்
- பேய்க்குலம் உண்ணப் பலிகொண்டு போட்டுப் பிணக்குடரை
- நாய்க்குலம் கௌவக் கொடுப்பாள் வாராஹிஎன் நாரணியே.
- நாசப் படுவர் நடுங்கப்படுவர் நமன்கயிற்றால்
- வீசப் படுவர் வினையும் படுவரிம் மேதினியோர்
- ஏசப் படுவர் இழுக்கும் படுவரென ஏழை நெஞ்சே
- வாசப் புதுமலத் த்னாள் வாராஹியை வாழ்த்திலரே.
- வாலை புவனை திரிபுரை மூன்றுமிவ் வையகத்திற்
- காலையும் மாலையும் உச்சியும் ஆகஎக் காலத்துமே
- ஆலயம் எய்தி வாராஹிதன் பாதத்தை அன்பில் உன்னி
- மாலயன் தேவர் முதலான பேர்களும் வாழ்த்துவரே.
- வருத்திப் பகைத்தீர் என்னோடறியாமல்முன் வானவர்க்காச
- சிரித்துப் புரமெரித்தோன் வாம பாகத்துத் தேவி எங்கள்
- கருத்திற் பயிலும் வாராஹிஎன் பஞ்சமி கண்சிவந்தாற்
- பருத்திப் பொதிக்கிட்ட தீப்பொறி காணும் பகைத்தவர்க்கே.
- பாப்பட்ட செந்தமிழ்ப் பாவாணர் நின்மலர்ப் பாதம் தன்னிற்
- பூப்பட்டதும் பொறிப்பட்டதோ? நின்னை யேபுகழ்ந்து
- கூப்பிட்ட துன்செவி கேட்கில்லையோ? அண்ட கோளமட்டும்
- தீப்பட்ட தோ?பட்டதோ நிந்தை யாளர் தெரு எங்குமே
- எங்கும் எரியக் கிரிகள் பொடிபட எம்பகைஞர்
- அங்கம் பிளந்திட விண்மன் கிழிந்திட ஆர்த்தெழுந்து
- பொங்கும் கடல்கள் சுவறிடச் சூலத்தைப் போகவிட்டுச்
- சிங்கத்தின் மீது வருவாள் வாராஹி சிவசக்தியே.
- சக்தி கவுரி மஹமாயி ஆயிஎன் சத்துருவைக்
- குத்தி இரணக் குடரைப் பிடுங்கிக் குலாவி நின்றே
- இத்திசை எங்கும் நடுங்கக் கிரிகள் இடிபடவே
- நித்தம் நடித்து வருவாள் வாராஹிஎன் நெஞ்சகத்தே.
- நெஞ்சகம் தன்னில் நிறைந்திருக் கின்றவன் நிர்க்குணத்தி
- நஞ்சணி கண்டத்தி நாரா யணிதனை நம்புதற்கு
- வஞ்சனை பண்ணி மதியாத பேரைவாழ் நாளை உண்ணக்
- கொஞ்சி நடந்து வருவாள் வாராஹி குலதெய்வமே.
- மதுமாமிஸம்தனைத் தின்பாள் இவள் என்று மாமறையோர்
- அதுவே உதாஸினம் செய்திடுவார் அந்த அற்பர்கள்தம்
- கதிர்வாய் அடைத்திட உள்ளம் கலங்கக் கடித்தடித்து
- விதிர் வாளில் வெட்டி எறிவாள் வாராஹின் மெய்த் தெய்வமே.
- ஐயும் கிலியும் எனத்தொண்டர் போற்ற அரியபச்சை
- மெய்யும் கருணை வழிந்தோடுகின்ற விழியும் மலர்க்
- கையும் பிரம்பும் கபாலமும் சூலமும் கணெதிரே
- வையம் துதிக்க வாராஹி மலர்க்கொடியே.
- தாளும் மனமும் தலையும் குலையத் தரியலர்கள்
- மாளும் படிக்கு வரம்தருவாய் உன்னை வாழ்த்தும் அன்பர்
- கோளும் பகையும் குறியார்கள் வெற்றி குறித்த சங்கும்
- வாளும் கடகமும் சூலமும் ஏந்தி வரும் துணையே!
- வருந்துணை என்று வாராஹி என்றன்னையை வாழ்த்தி நிதம்
- பொருந்தும் தகைமையைப் பூணா தவர் புலால் உடலைப்
- பருந்தும் கழுகும்வெம் பூதமும் வெய்ய பிசாசுகளும்
- விருந்துண்ணப் பட்டுக் கிடப்பர்கண்டீர் உடல் வேறுபட்டே.
- வேறாக்கும் நெஞ்சும் வினையும் வெவ்வேறு வெகுண்டுடலம்
- கூறாக்கும் நெஞ்சத்திற் செந்நிறம் ஆன குருதிபொங்கச்
- சேறாக்கும் குங்குமக் கொங்கையிற் பூசும் திலகம் இடும்
- மாறாக்கும் நேமிப் படையாள் தலைவணங்காதவர்க்கே.
- பாடகச் சீறடிப் பஞ்சை அன்பர் பகைஞர்தமை
- ஓடவிட் டே கை உலக்கைகொண் டெற்றி உதிரம் எல்லாம்
- கோடகத் திட்டு வடித்தெருத் தூற்றிக் குடிக்கும் எங்கள்
- ஆடகக் கும்ப இணைக்கொங்கையாள் எங்கள் அம்பிகையே.
- தாமக் குழலும் குழையும் பொன் ஓலையும் தாமரைப்பூஞ்
- சேமக் கழலும் திதிக்கவந்தோர்க்கு ஜெகம் அதனில்
- வாமக் கரள் களத்தம்மை ஆதி வாராஹிவந்து
- தீமைப் பவத்தைக் கெடுத்தாண்டு கொள்வாள் சிவசக்தியே.
- ஆராகிலும் நமக்கேவினை ச்ய்யின் அவருடலும்
- கூராகும் வாளுக் கிரைஇடுவாள் கொன்றை வேணிஅரன்
- சீரார் மகுடத் தடி இணை சேர்க்கும் திரிபுரையாள்
- வாராஹி வந்து குடி இருந்தாள் என்னை வாழ்விக்கவே.
- தரிப்பாள் கலப்பை என் அம்மை வாராஹிஎன் சத்துருவைப்
- பொரிப்பாள் பொறிஎழச் செந்தீயில் இட்டு பொரிந்த் ததலை
- நெரிப்பாள் தலைமண்டை மூளையத் தின்றுபின் நெட்டுடலை
- உரிப்பாள் படுக்க விரிப்பாள்கக்காக உலர்த்துவளே.
- ஊரா கிலுமுடன் நாடா கிலும் அவர்க் குற்றவரோடு
- பாரா கிலும் நமக் காற்றுவரோ? அடலாழி உண்டு
- காரார் கருத்த உலக்கையும் உண்டு கலப்பை உண்டு
- வாராஹி என்னும்மெய்ச் சண்டப் ப்ரசண்ட வடிவிஉண்டே.
- உலக்கை கலப்பை ஒளிவிடு வாள்கட காழிசங்கம்
- வலக்கை இடக்கையில் வைத்த வாராஹிஎன் மாற்றலர்கள்
- இலக்கம் இல்லாத எழிற்பெரும் சேனை எதிர்வரினும்
- விலக்கவல்லாள் ஒரு மெல்லிதன் பாதம் விரும்புகவே.
- தஞ்சம்உன் பாதம் சரணா கதிஎன்று சார்ந்தவர்மேல்
- வஞ்சனை பில்லி கொடிதேவல் சூனியம் வைத்தவரை
- நெஞ்சம் பிளந்து நிணக்குடல் வாங்கி நெருப்பினிலிட்டு
- அஞ்சக் கரங்கொண் டறுப்பாள் திரிபுரை ஆனந்தியே.
- அலைபட்டு நெஞ்சம் அலைந்துயிர் சோர அலகைக் கையால்
- கொலைபட் டுடலம் கழுகுகள் சூழக் குருதி பொங்கித்
- தலைகெட்டவயவம் வேறாய்ப் பதைப்புற்றுச் சாவர்கண்டீர்
- நிலைபெற்ற நேமிப் படையாள் தனை நினை யாதவரே.
- சிந்தை தெளிந்துனை வாழ்த்திப் பணிந்து தினம் துதித்தே
- அந்திபகல் உன்னை அர்ச்சித்தபேரை அசிங்கியமாய்
- நிந்தனை பண்ணி மதியாத உலுத்தர் நிணம் அருந்திப்
- புந்தி மகிழ்ந்து வருவாய் வாராஹி நற் பொற்கொடியே.
- பொருப்புக்கு மாறுசெய் ஆழியும் தோடும் பொருப்பைவென்ற
- மருப்புக்கு நேர்சொலும் கொங்கையும் மேனியும் வாழ்த்துமெனது
- இருப்புக் கடிய மனதிற் குடிகொண்டு எதிர்த்தவரை
- நெருப்புக் குவாலெனக் கொல்வாய் வாராஹி என் நிர்க்குணியே.
- தேறிட்ட நின்மலர்ப் பாதார விந்தத்தைச் சிந்தை செய்து
- நீறிட்டவர்க்கு வினை வருமோ? நின் அடியவர்பால்
- மாறிட்டவர்தமை வாள் ஆயுதம்கொண்டு வாட்டி இரு
- கூறிட் டெறிய வருவாய் வாராஹி குல தெய்வமே.
- நரிபரி ஆக்கிய சம்புவின் பாகத்தை நண்ணியமான்
- அரிஅயன் போற்றும் அபிராமி தன் அடியார்க்கு முன்னே
- ஸரியாக நின்று தருக்கம் செய் மூடர் தலையை வெட்டி
- எரியாய் எரித்து விடுவாள் வாராஹி எனும் தெய்வமே.
- வீற்றிருப்பான் நவ கோணத்திலே நம்மை வேண்டும் என்று
- காத்திருப்பாள்கலி வந்தணுகாமல் என் கண்கலக்கம்
- பார்த்திருப்பாள் அல்லள் எங்கேஎன்றங்குச பாசம் கையில்
- கோத்திருப்பாள் இவளே என்னை ஆளும் குலதெய்வமே.
- சிவஞான போதகி செங்கைக் கபாலி தகம்பரி நல்
- தவம் ஆரும் மெய்யன்பர்க் கேஇடர் சூழும் தரியலரை
- அவமானம் செய்யக் கணங்களை ஏவும் அகோரி இங்கு
- நலமாக வந்தெனைக் காக்கும் திரிபுர நாயகியே.
